[Zwrotka 1]
W nałogu brał napój bogów, ruszał na połów, jak co dzień
Po drodze maskował wstyd, czuł się podle, najgorzej
Choć był na głodzie, nie wiedział, co czyni gdy nie zażywał
Tych uciech życia przeżywał, frustrację, nerwowy bywał
Kiedy to przerwał zrozumiał, że długa droga jest przed nim
Bo zawieszony pomiędzy światami zwalczał swe lęki
Udręki życia na kacu i powroty do picia
On tego nie chciał, ulica wykańcza, wciąż zakotwicza
To złe przeżycia sprawiły, że dosyć miał tej rozwałki
Rozpadał się na kawałki, "Co będzie później?" - się martwił
Chciał wejść do szatni, uparty, zmienić barwy na stałe
Lecz drzwi tak trudno otworzyć, a on chciał zagrać w finale
Nie chciał umierać, zrozumiał, gdy o śmierć otarł się, nie bał
Miał farta za przyjaciela i wiarę, której nie sprzedał
Choć nie dojebał, to kilku go porzuciło, przypuszczam
Że dzięki zmianie mógł dostrzec w niejednym ziomku oszusta
[Refren: Kroolik Underwood]
Samotność to taka straszna trwoga
Powiedz gdzie są wszyscy, z którymi spędziłem nie jeden rok?
Ziomek, nagle wyobraziłem sobie że, że nie ma Ciebie i Boga
I wszystkich tych, co odeszli nim nastał zmrok
[Zwrotka 2: Peja]
Pić w samotności, nie trzeźwieć, obserwowałem ten bezsens
Weź zajeb kreskę to przejdzie, a później to jakoś będzie
Miał żyć w obłędzie do końca, cierpieć, odpaść w nieznane
Na śmierć skazany zaocznie, choć szczęście było pisane
Jak dać se rady w tym świecie, już go nie pytam, bo wstałem
Zbyt młody jestem człowieku, żeby napisać testament
Być może chcieliby czytać, "Czy coś odpalił?" - kurestwo
Niektórzy czuli się lepsi, obcując z tą moją klęską
Walczę o swoje, a pojeb będzie źle życzył, znam to
Jak gnojek co nic nie kuma, a dziary ma już jak bandzior
Luz mam, jak Gandzior, odpowiem "Dziś jestem innym człowiekiem"
Gdy nasze drogi się przetną, nawet nie spojrzę na Ciebie
Trzeźwy, samotny po stokroć, o wiele lepiej niż schlanym
Z bandą pseudo ziomali, co byli przy mnie, jak grzałem
Nie zawrzałem ze złości, sam piwo ważył, więc wypił
Nie przychodź do mnie w potrzebie, nikt Cię tu nie usłyszy
[Refren: Kroolik Underwood x2]
Samotność to taka straszna trwoga
Powiedz gdzie są wszyscy, z którymi spędziłem nie jeden rok?
Ziomek, nagle wyobraziłem sobie że, że nie ma Ciebie i Boga
I wszystkich tych, co odeszli nim nastał zmrok
[Tekst i adnotacje na Rap Genius Polska]