[Intro: Feride Hilal Akın]
Derdin nedir, kiminledir, ruhunu üzen nedir?
Şuurumu düzenledim; başarmak için
Susmak nedir, gül bahçemiz zehirlidir dikenleri
Ararken yitenleri, seni durdurmak için

Gün doğarken yada batarken
Beni hapsetti bir kum saatinin içinde zaman
Beni avuçlarında
Yeni yarışlarından sıkıldım ama mecburum!

[Bridge: Feride Hilal Akın]
Ayakta kalmaya, bazen her şeye rağmen
Zaten hayatta kalmaya yeminliyim, bu yüzden;
Beni durduramaz zorlu yokuşlar, sinsi bakışlar
Soğuk bu kışlar yada yağmurlar çünkü; ben buyum

[Verse :1 Şiirbaz]
Beş yılda bir kömür ve makarnanız durdurmuyor akan kanı
Ben zamana çocukluğumu verdim o bana sakalları
Sistem her gün palavrasını pazarladı
Sen her çeliştiğinde, inandığın masallarını azarladın
Hayatın bir savaştı ve her savaş gibi;
Bu kez de silah tüccarlarından başka hiç kimse kazanmadı
Öldürdün gerçekleri haykıran tüm yazarları
Böylece; aynandaki köleye saygın azalmadı!
Bu pis yarını sen yarattın susturarak vicdanının isyanını
Geriye dönme imkanımız, sıfır
Bu kısır döngü ısırdıkça, daha da tutsak hissedicen
Nedeni kendi yarattığın sınır veya sınıf
Yalnızken ayakta kalman tek gereken ve
Yaşamak kimse için kin ve nefret beslemeden
Devam etmek pes demeden, zihnimdeki sesler
Hemen hatırlatır, kalkmak istemem, ama mecburum!
[Hook](x2)

[Verse :2 Şiirbaz]
Geçirdim tam yirmi bir ekim ayı
Gördüklerim gözlerimden çekip aldı retinayı
Ölüme yaklaştıran her nefes bireysel kıyametine geri sayım
İnsanlık ölmedi sadece yeri kayıp
Dürüst ol, hayatında pürüz çok
Haftalardır suratında samimi bir gülüş yok
'Sonsuza dek seninleyim' diyenlerden ortalarda bir iz yok
Aşk sadece hormonal bir ilüzyon