["Dayımın Beyaz Kartalı" için şarkı sözleri]

[Giriş]
Ses, yo

[Verse 1]
Çığlıklarla uyanırsın, kabusla eş zamanlısın
Bir hiç oldugunu unutamayan yek zavallısın
Eski televizyonlar gibisin; renksiz ve tek kanallısın
Kararsızlığında pek kararlısın
Fakat vakit doldu düğün ve cenazelere davetlisin
Büyüdün demektir bu, iki kat lanetlisin
Gördüklerine rağmen nasıl hep metanetlisin? (Ha?)
Kırık teybinde gizli bu garip mabed bizim
Fırlatılan anayasalar, yazar kasa
Yaşar mıydı Ahmet Kaya eline saz almasa?
Yine boynumuz bükük büyür müydük;
Şu malum yarı final maçını o gün Brezilya kazanmasa?
Neden hep telaşlanmalı?
Hocan ne oturmanı ister ne yaslanmanı;
Ve anlarsın, varolan her hayat dolu çocuk
Bi' gün ögrenmeli ve yaşlanmalı
Mesela dayımın beyaz Kartal'ı

[Nakarat]
Beni kendimden bile koruyamıyorsun?
Neden? Sor kendine
Yakalar beni derdimden yine, hapseder yine kendine
Çocukluğumun ben'le derdi ne?
[Verse 2]
Ne zaman yastığa başımı koysam, "Uyutmayan şey ne?" derim
Ve anlamsızlığın anlamında bir hiçliğe meylederim
Zamanın sevdigim herşeyi nasıl acımasızca
Yok ettigini kirli dikiz aynasından seyrederim
Çalınan bisikletim, kaybolan bilyelerim
Her gün bi mücadele bin yenilir bir yenerim
Geriye dönsem bişeyleri daha az irdelerim
Temiz kalamıyoruz bari mutlu kirlenelim
Büyümek içine hapsolduğum nezaret mi?
Hatırlamak da unutmak da ne zahmetli
Verdigini alır tanrı kabalık mı, nezaket mi?
Bir Demet Tiyatro'daki şişman abi vefat etti
Yarına ne yazsam kalır?
Ne gözyaşı ne kahkaha, ne kışlar ne yazlar kalır?
Annemin simsiyah saçlarından geriye yalnız beyazlar kalır
Ve zihnimin bi yerlerinde hep dayımın beyaz kartalı

[Nakarat]
Beni kendimden bile koruyamıyorsun?
Neden? Sor kendine
Yakalar beni derdimden yine, hapseder yine kendine
Çocukluğumun ben'le derdi ne?

[Çıkış]
(Dayımın beyaz Kartal'ı)
(Dayımın beyaz Kartal'ı)
(Dayımın beyaz Kartal'ı)
(Dayımın beyaz Kartal'ı)