Ah, çocuktum hayal meyal hatırlıyo'm
Bi' abi bağırıyordu telefonda 'çadır mı yok?'
'Gereken önlemler neden yıllardır alınmıyor'?
Bunu radyoda bağıran öfkeli bir kadın diyo'
Kimisi çadır kurun, kimisi evde kalın diyo'
Kimisi dolara koşun kimisi ekmek alın diyo'
Kimisi canım kızım kimisi canım karım diyo'
Teselliler hep aynı: 'Buluruz yarın bi' yol'
-Nasıl?
Bebek maması bulmak her gün zorlaşıyo'
Ve şehrin omuzları bu travmaları zor taşıyo'
Kimisinin bu akşam içmek için çorbası yok
Evinde sofrası boş!
Devlet büyüklerimiz reddediyor çıkıp halka seslenmeyi
Papağan gibi tekrar ediyorlar ezberleyip
Anıl Abi haklıydı: 'yıkıntılar nesnel değil'
Üstümüze kustu resmen şehir
Yine de

[Nakarat]
Nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Benimle kal hadi nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Benimle kal hadi nefes al
[Verse 2]
Bu cehennemde benimle kal
Olmasın hayallerle kurduğumuz bu ev sana derin mezar
Zaten sen rahat edemezsin bak yerin de dar
Benimle kal hadi (nefes al)
Aldıkça bitmeyecek mücadele (nefes al)
Pes etme, yorulsan da bir daha dene (nefes al)
Karanlık ne denli güçlü olursa olsun inatla sarıl kendi iradene ve
(nefes al)

[Bridge]
Kim anlayacak? Anlatsam da inanmayacaklar kalan anılar
Yoruldum içime atıp saklamaktan ama
Kim anlayacak? Anlatsam bile yine bana kalan ölüm acılar
Kim anlayacak? Anlatsam da inanmayacaklar kalan anılar
Yoruldum içime atıp saklamaktan ama
Kim anlayacak? Anlatsam bile yine bana kalan ölüm acılar

[Nakarat]
Benimle kal hadi nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Benimle kal hadi nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Nefes al, sadece nefes al
Benimle kal hadi nefes al