Buruk bir sonbahar;
Anılar kadar
Kırık bir radyodan acı şarkılar

Buruk bir sonbahar;
Anılar kadar
Kırık bir radyodan acı şarkılar

Sen ürkek bir çocuksun,düşmeyen gardın bana şahit
Ve ruhun sönmek bilmeyen yangınlara sahip
Tavrım kadar ahir zaman çarkın para dahil
Beklemeyi bıraktıgın için mi dargın sana sahil?

Umut şu tezenelerde gezen her elde
Kusurlu melodilerde diye bagır sorarsa birisi mesele nerde?
Kendine kızarken ''çek artık şu gecene perde.''
Gününü harcamak uykusuz reçetelerde

Dedi ki yarına bak,yılana sarılarak da olsa
Yoluna devam et nasılsa ruhun arınacak
Denedin edene dek şu canına tak
Bedeli sabah dörtte panik atak

Bugün tüm parlakları kıs;
Ve bırak küfürlerle dolsun gümüş bardaklarınız
Biz ki,yüksek makamlarda birçok alçak tanırız
Siz masallar çaldınız ve anlatmadınız!
Buruk bir sonbahar;
Anılar kadar
Kırık bir radyodan acı şarkılar

Buruk bir sonbahar;
Anılar kadar
Kırık bir radyodan acı şarkılar

Ölümlü olmak; sanki hiç bitmeyen bi deprem tatbikatı
Birikmiş sarsıntılar bekler tahsilatı
Zihnim eskiyen bi defter,etten mesken ah kiracım!
Yılların hediyesi yalnızca eklem tahribatı

Teknem devrilir denizinde sagır sultanın
Gündelik cinayetlerin,politik taarruzların
Ve üstlerine ince bi kar yagar ruhların
Çetin kışlar daha çok ögretse de bahar kutlanır