؛[قسمت اول]؛
اون توله گرگی که میپیچه به شیر بیشه ت منم
به طرفدارات میگم پیرهن مشکی بگیرن
سنگم ، قیچی نمیشم
فلسفه ی بی اساس برش به دید تیغم
پاتو بذاری تو هنر
موضع بگیرای زیرزمینی مورد بگیرت میشن
داریوش میخونه، تهران از پاش درمیاد شلوار
چرب شد لا کوههای البرز، میلاد رفت لاش
میگم موتور دزدیه بابا
تو میگی مدارک جناب سروان؟
حیف نمیخوره قلب بخیه جراحتاش
تند هم بشه شعرم نمیده تلخیش رو از دست
تو اون تشنه لبی که میبینه کویر رو لجن
لبی و دهن ، میدونم همین رو فقط
جلو انظار عمومی پسیت رو زدن
میگرفتی یاد از درباز کن حداقل
که پشت سرش دری رو نبست

؛[همخوان]؛
تو کوچه پس کوچه ها میزدیم با کل کره زمین روپایی
دنیا رو آب ببره رو ساحلش میکشیم سیگار کوبایی
اگه هنوز زر میزنی تو رسانه رپ فارسی
بوده از ما کوتاهی

؛[قسمت دوم]؛
مثکه اینا تازه فهمیدن خندیدن بهونه س
دندونامون رو نشون میدیم واسه دریدن
خیابون کفیه، سکو نداره واسه پریدن
نوح جهان رو میگیره با طویله ش
من بالا سر کاغذ، مزار کلمات
فاتحه مع الصلوات جمیعاً
دنبال تغییرن
ولی ملات ندارن راه بسازن واس خودشون
تهقیرن
دقیقاً زندگی به همین چس مثقال دقیقه س
تبهکارای ادبیات با دولول قلم بالاسر شقیقه ت
بزنن تو مغزتون تیر، گهی میشه در دیوار
میشنوی صدا نسل سه، سرحال و زنده از ایران
شب سیاه، میگیره مه دیار
؛[همخوان]؛
تو کوچه پس کوچه ها میزدیم با کل کره زمین روپایی
دنیا رو آب ببره رو ساحلش میکشیم سیگار کوبایی
اگه هنوز زر میزنی تو رسانه رپ فارسی
بوده از ما کوتاهی