؛{قسمت۱}؛
به نام خدا، خدا كيه، قراره من باشم و شما، شما كى باشى؟
مگه بيكارى يا ميخارى كه مى خواى با من باشى؟
من يه آدمه كثيفم اصلا گناه چيه، اينجا كجاس من كيم؟
نمى دونم ولى هرچيم هركيم مشتيم بد مى گم؟
همه جا رد ميشم، والا من همه كارارو خوب مى كنم
اونا ان كه بد مى دن اه لعنتياى آماتور من يه دستگاهه جديد ساختم
كه باش به واقعيت تبديل ميكنم همه خوابامو، همه راهارو رفتم
آخرش به همين راه شد ختم ختمم پس
واسه همينه كه ميكنم گوز گوز من تلاش روز روز شب براش
چون از موضع بالا نگاه ميكنم كارامو برو بالا و گوز شو ولى بدون بالاش
هيچي نيست داداش گوش كن به چيزى لب نزن
مثله ما همون كف بپر توى خون غلت بزن ولى ار نزن
حتى اگه تو اين لات خونه هنوز شلوار پاته
حتى اگه حرفات داغه افتاده باش عينه سينه هاى پير زن هفتاد ساله
ولى به موقعش دهنتو باز كن جر بده
مثه يه سرباز آره هنجرتو ول بده آزاد شه
فاز بگير باش، كت باز، بكن باهاش عشق، عشق!؟
قلبه ما كه شيشس هزار بار شكست
سلامتى سه كس، سرباز زندانى، بى كس
سلامتى آقا فريد كفاش سره كوچه
كه هميشه همه كفشامونو درست كرد، واسه قدماى بزرگتر
خاكه پاى مرديم كه هميشه كرسنس
ولى‌ يه خانوادرو سير كرد
اه توف به كسى كه دكترى داره ولى از سيكل كمتره
انسانيت به مدرك نى
مدرك اينه كه با خودت چن چندى‌
هيپ هاپ يه فرهنگه نفهم
پس من بى فرهنگ نيستم عوضى
فرهنگه تو باعث ميشه نجنگى من ميشم وحشى ؟
مشتى اصلا مسايل شهروندى شرطــــــــــى
من هرچى آشغال ميبينم ميندازمش سطل
هرچى جدول هرچى سنگ فرش هس ميشمرمش
من هرچى تنگدست هرچى بدبخت هس ميشناسمش
پس، من انسانم نه تو، نه، نه تو
من از همه خوردم چپ و راست كمو كاست زياد دارم
ولى كم ندارم آره حرف زياد دارم ولى حرف ندارم
من از همه خوردم، ولى به همه گفتم زدم، توام بگو زده، سه نكن، مارو جلو جمع
نگو سنمو، ريا ميشه اره من يه فنچم با عقايد يك نسل
من يه ماهيه كوچولو ام خلاف يه رود كه ميدونه يه روز
كوسه ها ام ميان ميدن بش دست
من يه ماهيه قرمز بيرون يه تنگم كه به اميد درياچه هنوز زندس
من يه خلاف عرفم كه يه شب تا صبح لاى كاغذام تنها بودم و اينارو گفتم