؛{قسمت۱:داریوش}؛
باز نور زد تو اتاق صبح شده
مثه اينكه يه شب ديگه گذشت و
داريوش تو روياهاش گم شده
ميزنم صورتمو دستامو آب ميكنم كفشامو پام
سفت ميكنم بندامو ميكنم اخمامو باز
عاشقه يه مسير بيراهه زياد كه پياده توش قدم بزنم
تو روياهام غلت بزنم
انقد به آرزوهام نزديك شم بتونم بشون دست بزنم
و تو روياهام غلت بزنم
بياد اون روزا كه رديفيم پليدى اصلا نبينيم
هرچى مانع جلومون بود پريديم ازش و
همه قوى ايم با تزاى عجيب
يه زندگيه لش و رپى، فقط همين
آره خوب و ساده به راه باشه سور و ساتش
بچه ها باهم جور و با عشق ميخندن
تو يه خونه ى كوچيك و جمع كه هر كسى آرزوشو داره
دور از شلوغيه شهر، دور از ترافيك دور از فساديم
هميشه به راهيم شب سرو راحت رو بالش بزاريم
با لذت بخوابيم، چشه حسودا باشه كور
مايه باشه تو دست، يه همدم واسه شوخياى خركى
خنده هاى الكى پايه باشه اونم، شاهكاره
لم بدم رو چمناى خيس زيره آفتابه داغ
ديگه كسى نگه داريوش يه آشغاله

؛{همخوان}؛
تو روياهام غلت ميزنم
تو روياهام غلت ميزنم
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
تو روياهام غلت ميزنم
تو روياهام غلت ميزنم
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
؛{قسمت۲: بامداد}؛
جيباى پرم، يه پليسه خوب زمستوناى بلند، روياهاى دورمن
گوره پدره بهشت و فرشته من
اين جهنم و دوس دارم با رخ زشتش
متروهاى پر تا خايه دورم پره آدماى‌ متفاوت
از ديده من اينا باحاله، اين شهر يه چيزايى داره
كه هيچ جاى ديگه توى دنيا نداره
دافا خيلى وقته فقط رفيقه تختمن
از ديده من عشق مسخرس
زندگى به كاره پول اسكناس
طلاى سبز هرچى ميخواى صداش كن، فرقى نداره
من ميگم رويايى كه سير نميشم ازش
وقتى همه صبح پا ميشن اون كه ميخوابه منم
چون يه كارى دارم كه نيمه تموم هميشه
اين يه رويه بامداده كه بيرون هميشه

؛{همخوان}؛
تو روياهام غلت ميزنم
تو روياهام غلت ميزنم
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
تو روياهام غلت ميزنم
تو روياهام غلت ميزنم
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر
ميبينم روزى كه ميرم بالاتر