[Verse 1:]

Zwart als de nacht, vacht zo zacht, groene ogen

Verschrikkelijk lief, verschrikkelijk stout, het moet mogen

Dromen in de zon in het raamkozijn

‘s Nachts zachtjes huilen in de maneschijn

Ze hoeft alleen maar brokjes en wat water erbij

En knippert ze met d’r ogen dan praat ze met mij


[Refrein:]

Baby Miko (x8)


[Verse 2:]

‘s Ochtends , daar onder de deken, bijten en krabben

Verschrikkelijk lief, verschrikkelijk stout, dat is het fijne van je

Als je ‘s ochtends aan m’n tenen kauwt

Betekent het dat je eten wil en geef ik het gauw

En ook al kom je niet veel verder dan die ene miauw

Je hebt twee mensjes die heel veel van je houden



[Refrein:]
Baby Miko (x8)