İmpala
Hayata Dair
[Verse 1: Rizz Guerta]
Biraz susun, ben anlatiyim
Fakirliğin üstüne biraz umut damlatiyim
Mutlu aile tablolarına olan kini anlatiyim
Ayakkabısı yırtık çocuğun gökyüzüne nefretiyim

Dert edinmeye 5 yaşında başladım
Annemi ağlarken görünce çatılmıştı kaşlarım
İlk kez aç yattığımda dedim: "Hayat başladı"
Daha çocuk ve çaresizdim, tekmeledim taşları

Neyse özetle kısaltiyim:
Şu an tonla borcun içinde tam 18 yaşındayım
Hayat bataklık; çırpınıyorum, belki daha başındayım
Gram gücüm kalmadı, n'apıcam ki alışmayıp?

Sizin pahalı fişleriniz var; benim faturalarım
Bugün geçti neyse, üzülüyorum yarına bakıp
Çocuk ben kendimden başka hiç kimseye acıyamadım
Çocuk ben babama bir kez olsun sarılamadım

[Verse 2: Stabil]
Bu benim hayatım lan isterseniz dinleyin
Ben mutlulukla aile dolu bi' odaya dahi girmedim
Tam 7 yaşındaydım, yara doluydu dizlerim ve
Kimseye anlatmadım sırtımdaki izleri
Hayata bakıyorum lan onlarca yalan var
Başka kimse 13’ünde polislerden aranmaz
Ciğerlerim hararetli; hiç kusura bakma anne
Bu hayatın izleri fondötenle kapanmaz

Yıllar çabuk geçti moruk; geri dön, bak arkana
Kompleksli meslektaşım klavyeden atar yapar
Anlamazlar, boktan hayat ve yine standart
Saat sabah 8 suları menümde makarna var

Garip bi' adamım, evet; bi' yükselip bi' alçalan
Güzel bi' hayat hayalleri, yalan moruk anca laf
Sana tozpembe hayat ama bana öyle değil
Öğlen vakti sela sesi ve gözlerim kan çanağı

[Pre-verse: İmpala]
Hayat, öyle bir alışkanlık ki
Sana hiçbir yararı olmadığı halde
Vazgeçemiyo'sun
Ama bu şey beni çok yordu (çok)
Ben çok yoruldum

[Verse 3: İmpala]
Çok yoruldum bazen ama hiçbir zaman pes etmedim
Hâla atamıyorum dinlediğim eski kasetleri
Hatırlıyorum, babam beni öperdi
Sakalları batardı yüzüme, kızardım sonrasında gülerdik
Bi' akvaryum vardı, içinde üç balık
Yavruları olsun diye uyumazdım, beklerdim
Bi' hafta sonra baktım, hepsi ölmüş moruk
Ben de ağlamıştım, şimdi keşke balık olsa tek derdim

Babamla gezerdik, annem bizi kıskanırdı
Sonra kıyamazdım ona, sarılıp hemen gel derdim
Oğlum, derdi; beni kollarında boğardı
Ben de sevinirdim çünkü kalbim ondaydı, güvendeydi

Bu gece savaşı var kalemimin sayfalara
Babam gibi vurdu hayat kalbimin tam ortasına
Çoğu ergen sorunlarını kaşarlarına dayatırlar
Başka dert mi yok lan şu amına kodumun hayatında?