[Verse 1: Milis]
Direnmiyo'm artık, şaşırmıyo'm gördüğümde dibi
Bak bu sefer bitti derken daha da içeri çekiyo' beni
Heveslerim geçiyo' gibi, bok ettiğim bi' hayat bu
Yeniyo' beni

Buna gülemem, olumlamak yalan, bunu denemem
Kabullenmek doğru, tamam ama gene de
Bi' umut var içimde ve yürüsene dedikçe ben gidice'm
Üzerine bile bile gidice'm

Hem bi' şansım olsa dahi dönemem ki artık
Tek taraflı düşünmekten ziyade bu yalnız
İlerleyip, kimseden bi' yardım görmeyip, çakılıp dibe
Sonunu hep olumsuz kurgularken yolunun

Doğru olduğunu idda etmek. İnanıyo'
Ölmek ona kesin tatlı gel'cek, yaşamaktan
En kısa yol veda etmek, kaçaraktan
Geçmişini silip atmak
Hayatını hiçe saymak

[Nakarat: İmpala]
Kaçmak çare değil
Tek başına başarmak çare değil
Derdimiz farklı gerçeği görmek
Görmekse ölmekten iyi
Susmak çare değil
Tek başına savaşmak çare değil
Kendine inanmak bi'yere kadar
Ben kocaman bi' hücredeyim

[Verse 2: İmpala]
Her alanda kaygı, stres, anksiyete, korku
Sürekli isteksizlik hali odamın içine doldu
Ben insanlara değdim, birdenbire boğuldum
Hayatım tam yoluna girdi derken istemeden bozdum

Ceplerinde bozuk para gibi yüzlerinde sahtelik
Ter kokan bi' atletle aynı içlerinde kahpelik
Ya yıktık ya düzelttik, ya kaçtık ya bilendik
Ya yazdık ya silindik, hem ağladık hem direndik

Sen dinledin mi benim kadar onları?
Sen izledin mi uçurumun kenarından hayatı?
Ben bıktım, çok sıkıldım, tadım kaçtı, bağırdım
Heveslerin mutfağında bütün tabaklarım kırıldı

Üstümde bi' zombi yanımda tam bi' milyon ölü çocuk
Hayatım bi' aksiyon ve tesadüfler bitmedi
Mavi güven demekti ama dünya dedim yalancıdır
Hep direnmek bi' yere kadar sonunda gücüm yetmedi
[Nakarat: İmpala]
Kaçmak çare değil
Tek başına başarmak çare değil
Derdimiz farklı gerçeği görmek
Görmekse ölmekten iyi

Susmak çare değil
Tek başına savaşmak çare değil
Kendine inanmak bi'yere kadar
Ben kocaman bi' hücredeyim