[Nakarat: Burak Turfan] (x2)
Bi' kalk; yukarı bak, gökyüzüne
Bırak geçmişi geriye
Hangi derdin peşinde
Geçmiş bir ömür söyle

[Verse 1: İmpala]
Saat sabah 5, manzaramda binalar
Sevgisiz insanlar tehlikeli sokaklarda
Gözler yalanlarla boyalı, geride kalanlarla
Hayatı bitenler de gördüm, bi' hayali olanlar da

Soğuk vücutlar ve asık suratlarla
Dönüp durdum yatağımda içi boş tüm yalanlarla
Neden sustun dediler
Sustum çünkü konuştuğumda rüzgar esti
İçlerinde çırılçıplak rüyalarda

Bi' kağıt parçasının üzerinde dostlar
Onlar geçmişimde uyudular, yürüdük ileri bakanlarla
Ne için yaşadık? Bana kimse söylemedi
Hayat dediğin içi boş bi' bardak, kırılır avuçtan akanlarla

Ne için yaşar insan, ne için ağlar? Söyle
Ne biçim savaş bu böyle? Hep dikenli dağlar
Ne için aldanırız, kavruluruz hangi yağda?
Kim için öldünüz de tutunduğunuz hangi dallar?
[Nakarat: Burak Turfan] (x2)
Bi' kalk; yukarı bak, gökyüzüne
Bırak geçmişi geriye
Hangi derdin peşinde
Geçmiş bir ömür söyle

[Verse 2: İmpala]
Geçmiş paslı çivi, hayatım yaş bi' tahta
Kalemi paspal olanın önüne koy da yesin yaş bi' pasta
Gelecek hasta çünkü bütün dünya yasta
Yastık altı yapılan umutlarına tak bi' çelik tasma

Çünkü yarına kalmaz umutların, düşer suya
Hele ki yüzme bilmiyorsa kurtulamaz içindeki gülen surat
Etrafım da kalabalık benim, hayatım etten duvar
İmpala'nın gecesinde güneş biraz erken doğar

Bi' işçinin oğluyum; gururlu, gözü pek ve sırtı dik
Ben ailem için çalıştım, tek başıma ayaktaydım hep
Çok içtim. Evet, içmek istediğimden
Mutluluk kusurludur artık fazla içmediğimden

Ve giden zamanım oldu benim, insanlara harcadığım
Biri de kabul etmez paranın kollarına sarıldığını
Ama kimse bilmez ihanetin aslını
Duygularımın çöplüğüdür bütün satır başları
[Nakarat: Burak Turfan] (x2)
Bi' kalk; yukarı bak, gökyüzüne
Bırak geçmişi geriye
Hangi derdin peşinde
Geçmiş bir ömür söyle