[Verse 1: İmpala]
Ben bi' gün uyandığımda bütün dünya kararmıştı
Odamda kimse yoktu tüm ışıklar kapanmıştı
Kahve fincanımda yarım kalmış hatıralar
Kursağımda yalanlarla bir hayata adanmıştı
Sanki, gömlek giyip uyanmışım bir sabaha
Sigara sönmüş, geç uyunmuş, okunmamış kitaplar
Ve geç kalınmış her şeye ya da terk edilmiş hatalar
Ertelenmiş hayaller ya da verilmemiş kararlar
Aynı eve girdim her gün aynı yere baktım
Aynı yerde durdum param gene aynı yerde saklı
Sigara çakmak aynı yerde
Kafayı aylak adam sanki bana yazılmış gibi
Hissettiğim zamanlara taktım ve
Dedim böyle geçmez zaman olsun
Sabah dokuza alarm kurup en geç onda kalktım n'oldu?
Aynı bokun içinde dönüp durdum onca zaman
Ben de mutluluğu sayfaları karalamakta buldum

[Chorus] x2
Olmaz, olmaz,olamaz
Kafamda sorular var
Taşıyamam bu yükü ve bakamam hayata
Daha fazla dayanamam

[Verse 1: Arman Yekta]
Değişmişti her şey bi' gün uyandığımda
Hayat götürmüştü beni uzak sokaklarımdan
Ailemden, evimden ve hatta dostlarımdan
Bilhassa alıp götürmüştü beni boğan sorunlarımdan
Yeni düzen, farklı hayat garip işler hızlı zaman
Değişmem demiştim kabul etmemekmiş asıl yalan
Unutmuştum arda kalan, yüzüm güler saklayamam
Başka birini bul depresif muhabbetine katlanamam
Çünkü artık kim olduğumu buldum
Ben de şaşırmıştım bi' sabah erkenden uyandığımda mutlu
Emin olsun siz değil hep ben kalırım suçlu
Boş vermektense duymuştum her zaman bi' kuşku
Şimdilerde zaman bana Germesheim'de duraklar
Gördüm bi'kaç ülke gezdim şehir şehir sokaklar
Ucuz alkol hayattan ve merak etme abartmam
Etrafımda kadınlar çek sigaramdan kanatlan
[Chorus] x2
Olmaz, olmaz,olamaz
Kafamda sorular var
Taşıyamam bu yükü ve bakamam hayata
Daha fazla dayanamam

[Verse 2: İmpala]
Dün yürüdüğüm yollarda beni sollayanlar oldu
Ben yaşadığımı sayıklarken ölüp gidenler oldu
Uzaklaştım memleketten beni soranlar oldu
Hatta koştururken var gücüyle durduranlar oldu
Ama fark ettim ki vazgeçmeden yürümekmiş erdem
Zaman alıp götürmüş insanları da eksilmemiş benden
Tam da umutlarım gökyüzünden kayıp gitti derken
Yaşanacak çok şey var ölmek için erken

[Verse 2: Arman Yekta]
Alışmıştım sorunlara görenler de bi' şey sanar
Anladım ki zarar bana önemsemek kendin kadar
Karar vermek düşünmeden en güzeli bazen
Ceplerimde kuruş yoktu gittiğimde zaten
Nasıl olur bilinmezdi tek başıma alıştım
Bazen saptım yolumdan ve bazen aklım karıştı
Bazen kaçtım doğrudan kasten zamanla yarıştım
En sonunda gördüler ben Almanya'ya karıştım
[Chorus] x2
Olmaz, olmaz,olamaz
Kafamda sorular var
Taşıyamam bu yükü ve bakamam hayata
Daha fazla dayanamam