[Verse 1: İmpala]
İmpala taştan çıkarır emeğini
Gözünü aç, alırlar önünden yemeğini
Böldüm de ne oldu ben ekmeğimi
Doyanın yerken yerindeydi keyfi

Gözüm kapalı ama değişmedi seyrim
Birazcık ayaklanıp yükseğe değdim
Unutuverdim onun yalanı neydi
Senin yarının yok, yanına kalan neydi

Bur'da olan biten tahmin dışı, herkes yalnız yok sırdaşı
Egolar yarışır, ortam değişik, bi' kendine gelsen len aklın karışır
Bedenleri pompada, ruhları savaşır, ayaklar uçuruma yürüse de barışır
Güzel bi' kadın gibi saçları sarışın, ayak çarşafı kırışır, sana dolaşır

Şu dünyaya bak bi': herkes sakin
Doğmak bana gelmedi daha iyi, ölmenin ha sırası mı sahi
Ölmek yeni gömlek gibi safi, tattım galiba her şeyi kafi
Yalanımı s*keyim görmedim ahi ben, aniden oldu bu kalmadı halim

[Nakarat: İmpala]
Curcuna, beni kurdular
İnsanlara yok yere değil hiçbiri, güvenemem onlara ben
Şüphe duydular, içleri kuşkularla dolu
Buna yer yok, ben itmedim onlar önümde durdular
Curcuna, beni kurdular
İnsanlara yok yere değil hiçbiri, güvenemem onlara ben
Şüphe duydular, içleri kuşkularla dolu
Buna yer yok, ben itmedim onlar önümde durdular

Düştüler, düştüler!

[Verse 2]
Cinayet değil bu intihar, senin hayatın intihal
Tahminin doğru, bu istila, mutluluk hayal bi' ihtimal
Bıraktık kapıda git yıka, rehinesi bol gibi iktidarın
Yürüyoruz aynı bi' ihtiyar gibi, gülüyoruz herkesin bi' fikri var

Her ağız konuşuyo' çok bilmişmişmiş, mışmışmışmış
İki bira içip de sızmış ruhum, bedenim sanki bi' hırsız mıymış
İtiraf etmedi hala, sorgusu sürüyo' daha, benim aklım uyumuş
Bunları yapan bi' gürültü değilse rahatsız eden bi' ıslık mıymış

[Nakarat: İmpala]
Curcuna, beni kurdular
İnsanlara yok yere değil hiçbiri, güvenemem onlara ben
Şüphe duydular, içleri kuşkularla dolu
Buna yer yok, ben itmedim onlar önümde durdular

Curcuna, beni kurdular
İnsanlara yok yere değil hiçbiri, güvenemem onlara ben
Şüphe duydular, içleri kuşkularla dolu
Buna yer yok, ben itmedim onlar önümde durdular
Düştüler, düştüler!