[Nakarat: Pars Ahnas]
Her şeye tek başıma göğüs geremem
Bilirsin üstelemem, geçer bütün seneler
Yarım kalır fotoğraflarında gülümsemeler
Bu güz de neden?
Düzelir bi’ gülsen eğer

Her şeye tek başıma göğüs geremem
Bilirsin üstelemem, geçer bütün seneler
Yarım kalır fotoğraflarında gülümsemelеr
Bu güz de neden?
Düzеlir bi’ gülsen eğer

[Verse 1: Pars Ahnas]
Ömrüme dünler baki!
Hatıralarıma küller hakim
Geçmedi avcumdan kir
Her yükün altına bi’ ucundan gir diyip de kendimi yordum
Gözlerin neden yine doldu?
Seyrettim bu şehri binlerce kez en güzel manzarayı Balat’ta buldum
Kaçtım kendimden
Zorlaştı bu sonsuz gelgitler
Günler niye hüzne münasipler?
Gülmem bile iznine dahilken
Birden bire bitti vesaitler
Kimler yine kinime sahipler?
İnsanların her biri saygıya tok gibi sofrada kibre müsaitler
Sen, benden uzaktaysan dert
Gözlerinde büyüyen kent
Hüznünü üstüme serp, beni göklere ser
Bi’ gün aklım eser, bilemem ne desem
Kapanır kapılar, suratımda kalan bi’ tebessüm varlığın için
Teşekkürler, herkes değişirken sen ilk günkü gibi kaldığın için
[Nakarat: Pars Ahnas]
Her şeye tek başıma göğüs geremem
Bilirsin üstelemem, geçer bütün seneler
Yarım kalır fotoğraflarında gülümsemeler
Bu güz de neden?
Düzelir bi’ gülsen eğer

Her şeye tek başıma göğüs geremem
Bilirsin üstelemem, geçer bütün seneler
Yarım kalır fotoğraflarında gülümsemeler
Bu güz de neden?
Düzelir bi’ gülsen eğer

[Verse 2: İmpala]
Yalnız kalmak zor
Sigaramı tek yakmak koymaz, bana sor
Her şey son bulur herkes gider ama sen dur
Ruhumu sana değen rüzgara sor
Önümde yolsun ve içimde kor
Gelip al beni benden de yeniden doğ
Göğsünde boğ
Evin içinde boşluk, kalamam öyle hoşnut
Dört duvar ördü bu ruhuma kanser
Yakalarım kan ter, ellerim uyuşuk
Yol gittik o kadar da derde mi koştuk?
Kendi bulmuş gibi başıboştum
Ağladık anıların üstüne kustuk
Bahaneler hazır hep sarhoştuk
Birçok yere güldük, yok yere küstük
Hep üstüme geldiler
Üzdü mü seni birileri, bana söyle
Dürüst ol yeter
Gecelere kasvet çöker sesimden
Uzakta acılar, üzerime sürer
Kaç yol biter, bu kaç yıl sürer?
Ellerin yakamın, güllerin sırdaşı diken
Kendine gel
[Nakarat: Pars Ahnas]
Her şeye tek başıma göğüs geremem
Bilirsin üstelemem, geçer bütün seneler
Yarım kalır fotoğraflarında gülümsemeler
Bu güz de neden?

Her şeye tek başıma göğüs geremem
Bilirsin üstelemem, geçer bütün seneler
Yarım kalır fotoğraflarında gülümsemeler
Bu güz de neden?
Düzelir bi’ gülsen eğer