[Verse 1]
Ίσως φύγεις σαν τον Παύλο ή την Amy Winehouse
Έκτος αν κλείσεις συμφωνία σαν του Δόκτωρα Φάουστ
Ό,τι γράφω πεθαίνει και πάει στα χέρια του χάους
Νιώθω πρωταγωνιστής σε Ιαπωνικό Mickey Mouse
Gomu gomu no κυμα-καμε-χαμε
Μας διαμόρφωσαν οι ζωγραφιές
Βλέπαμε μονάχοι μες στο σπίτι ιστορίες
Που κερδίζαν πάντα οι πρωταγωνιστές
Δε μ' άρεσε να χάνω απ' όσο με θυμάμαι
Κι ας με εκνευρίζανε οι νικητές
Όταν η ήττα σήμαινε πως δε θα έχουμε για το νοίκι
Σαν τον Drake και τον Wayne, κάναμε τα πάντα για τη νίκη
Είχα έναν φίλο, έπαιζε τέρμα, μια φορά μου 'χε πεί
Τετρακόσια χτυπήματα είναι πολλά για ένα παιδί
Κάθε γκόλ που δεχότανε μια ζωνία του πατριού του
Έγραφε ποιήματα κρυφά στο μέσα μέρος του γαντιού του
Γιατί η έκφραση είναι η μόνη λύση για όλους εμάς
Αλλιώς είμαστε αλήτες με άσχημα τατουάζ
Μετά είσαι καλλιτέχνης κι εκφραστής μιας γενιάς
Κι αυτό μπορεί να μη σ' αρέσει, μα κάπως πρέπει να φας
Είμαι Σαλούγκα καλοκαίρι γιατί το 'χω επιλέξει
Στην κοπέλα στο περίπτερο σχολιάζω τη ζέστη
Καθώς μου δίνει τα τσιγάρα μέσα της λέει «Δε γαμιέσαι;
Δεν έχεις πλέον το δικαίωμα να παραπονιέσαι», γιατί
[Chorus]
Η νίκη του ενός ποτέ δε θα 'ναι αρκετή
Μπλε και κόκκινο ματώνουν οι ουρανοί
Αν μείνουμε μαζί, θα γίνουμε κεραυνοί
Πέφτει μωβ βροχή πάνω στο SUV
Κάπως έτσι θα 'θελα το τέλος να 'ρθει
Όταν τα φώτα σβήσουν και ο Ήλιος κρυφτεί
Ν' ακούμε τις σταγόνες να χτυπάν στην οροφή
Απ' τη μωβ βροχή πάνω στο SUV

[Verse 2]
Εδώ κανείς δεν είναι μόνος του, είναι ΓΤΚ
Το χτίσαμε μαζί με αλκοολικούς και αρρωστάκια
Γι' αυτό δεν είναι ψέμα ότι χρωστάμε στα παγκάκια
Από τις ρόδες που οδηγάμε ως και τα ρούχα στην ντουλάπα
Αυτά δεν είναι για 'μας, θα φροντίσουν να μας το θυμήσουνε
Σιγά να μη δε γουστάρουν, σιγά να μη δεν το ζήσουνε
Αφού τους ξεφτιλίσουμε, θα πρέπει να εξαπολύσουνε
Κατηγορίες σαν τα βραβεία για να μας αντιμετωπίσουνε
Από 'κει πού είμαι θα 'ρθουν κι άλλοι, αυτό κράτα το
Λουλούδια που φυτρώνουν μες την άσφαλτο
Γυρνάμε σαν να βγαίνουμε για 'κάματο
Μ' ένα μαύρο SUV σαν τον θάνατο
Όσοι μας θέλαν κάτω μάλλον βρήκανε δοκάρι
Νοιαζόμαστε συνέχεια για τον Πάνο σαν τον Χάρη
Της γειτονίας ο 'λίτης θέλει χάρη
Η κόρη του κλείνεται στο δωμάτιο και ραπάρει
Οι φίλοι μου, οι φίλοι μου, οι φίλοι μου
Τραγουδάνε μαζί μου την ιστορία μου
Σκάνε στο πάρκο σαν να πάν' σε πασαρέλα
Με tracksuit και καπέλα, ρε γαμώ την αλητεία μου
Τους έχω μέσα στο κεφάλι σαν φλοιό και λοβούς
Τις ώρες που είμαι μόνος γράφω τα ραπ που ακούς
Με το νερό να με χτυπάει μέσα στο ντούζ
Κι όταν λέω για την κουλτούρα, είναι αλήθεια γι' αυτούς
[Outro]
Γιατί η νίκη του ενός ποτέ δε θα 'ναι αρκετή
(Είναι γι' αυτούς, για τα παιδιά έξω από τα εικοσιτετράωρα)