[Intro]
Ξες τι μου λέει, ε;

[Verse 1]
Μ' αγαπάει όπως αγαπάει τα ξενύχτια
Όπως τις έρημες λεωφόρους τη νύχτα
Λάμπουμε σαν να 'μαστε φτιαγμένοι από neon
Πλάι από 2 Ζήτα που διασχίζουν την Ανθέων
Δε θα την κάνουμε, μωρό μου, πια κουράστηκα
Να 'ρθουν να μου την πέσουν, να μου εμπνεύσουν τα τετράστιχα
Άμα τρέξω, δε θα ρίξουνε με άσφαιρα
Μιά σφαίρα θ' αναβάλει το ταξίδι μας στο διάστημα
Είμαι απ' τα μέρη που θολώνουνε τα όνειρα
Όπως τα είδωλά μας μέσα στα λασπόνερα
Όπως τα μάτια από το πιώμα κάνα απόγευμα
Σαν τα ποτήρια από τις μπόμπες στα κωλόμπαρα
Θέλω να κλέψω 2 βίλλες στο Πανόραμα
Και να την κάνω πριν να βρουν τ' αποτυπώματα
Όχι να βρίζω ενώ κλωτσάω τα παπλώματα
Λίγο πριν φύγω για δουλειά τα ξημερώματα
Ρωτάει τι σκέφτομαι όταν έχω αϋπνίες
Μη μείνω πάλι άφραγκος και τρώω απ' τις εστίες
Μουσική για τσόγλανους, ρεμάλια και παρίες
Τηρούμε όλοι κώδικες που είδαμε σε ταίνιες
Μιλάμε με τα χέρια μας σαν νοηματική
Άσ' τον γέρο μου να λέει «Αυτό δε 'ναι μουσική»
Αυτός ο δίσκος είν' αμάξι που τσουλάει στη βροχή
Τον ακούνε τα παιδιά προτού ακούσουν ποινή
[Pre-Chorus]
Γιατί η πόλη δεν κοιμάται αν δεν της πω μια ιστορία
Για άδειες μέρες κι αστικά λεωφορεία
Θα τους ένωνα όλους τους σε μιά κηδεία
Μα δε θέλω να πεθάνω για κανέναν και καμία

[Chorus]
Πάντα μου έλεγε πως όλα είναι εντάξει
«Έχεις νεύρα», έλεγε, «θα σου περάσει»
Μα όσο μεγάλωνα κι ο κόσμος γκρεμιζόταν
Φοβόταν μην τρακάρω το κεφάλι σαν τον Boban
Γι' αυτό της λέω ότι όλα είναι εντάξει
Κατηφορίζω κέντρο, τίποτα δεν έχει αλλάξει
Μα δεν ξεχνάει τις φορές που προσευχόταν
Ποτέ να μην τρακάρω το κεφάλι σαν τον Boban

[Verse 2]
Προσβάλλονται απ' το rap ρουφιάνοι και policeμάνοι
Security με αλεξίσφαιρα κι άσπρα κράνη
Μου λένε «Για χαλάρωσε, δεν είναι ταινία»
Μετά τους βλέπω να βαράνε 2 παιδιά στην παραλία
Οι φίλοι μου είναι ποντίκια, χρωστάνε τα νοίκια
Περιμένοντας την μπάλα να τρυπήσει τα δίχτυα
Τα τελευταία φράγκα μας τα κάναμε ξενύχτια
Οι αλήτες, τα παιδιά από τα διαλυμένα σπίτια
Οι φίλοι μου είναι φύρα, ξέμειναν στη γύρα
Πες στον Μπουτάρη να κεράσει μία μπύρα
Όσοι αγάπησα, δεν άλλαξαν, δόξα τω Θεό
Θέλουν ακόμα ένα ΚΤΜ κι ένα κορίτσι πιστό
Για όσους έφυγαν προτού με δουν να το εκπροσωπώ
Θα το κάνω το γαμήδι να τσουλάει σαν νερό
Οι ειδήσεις των 20:00 θέλουν να ξενιτευτώ
Μα η γιαγιά μου δεν πεθαίνει άμα δεν παντρευτώ
Αλκοολικές μητέρες για πιωμένα παιδιά
Που κοιτάν να φτιάξουν όνομα πριν τα 19
Με γυαλί Eazy-E και πιστόλι Sopranos
Σε scooter χωρίς κράνος, σαν Ναπολιτάνος
Μαζεύουν τα μικρά τους όταν πέφτουνε τα φώτα
Μην πάνε απ' τη Ροτόντα γιατί παίζουνε με όπλα
Οι φίλοι μου είναι Ι5, ζωή και κότα
Σβήσανε το γάρο έξω απ' του γιατρού την πόρτα
[Pre-Chorus]
Γιατί η πόλη δεν κοιμάται αν δεν της πω μια ιστορία
Για άδειες μέρες κι αστικά λεωφορεία
Θα τους ένωνα όλους τους σε μιά κηδεία
Μα δε θέλω να πεθάνω για κανέναν και καμία

[Chorus]
Πάντα μου έλεγε πως όλα είναι εντάξει
«Έχεις νεύρα», έλεγε, «θα σου περάσει»
Μα όσο μεγάλωνα κι ο κόσμος γκρεμιζόταν
Φοβόταν μην τρακάρω το κεφάλι σαν τον Boban
Γι' αυτό της λέω ότι όλα είναι εντάξει
Κατηφορίζω κέντρο, τίποτα δεν έχει αλλάξει
Μα δεν ξεχνάει τις φορές που προσευχόταν
Ποτέ να μην τρακάρω το κεφάλι σαν τον Boban

[Outro]
Γιατί η πόλη δεν κοιμάται αν δεν της πω μια ιστορία
Για άδειες μέρες κι αστικά λεωφορεία
Θα τους ένωνα όλους τους σε μιά κηδεία
Μα δε θέλω να πεθάνω για κανέναν και καμία, για κανέναν και καμία