[Intro]
Πάμε ένα ακόμα τελευταίο ε; Ν' ανέβουμε στην επιφάνεια;
Για να δούμε...

[Verse 1]
Αυτό είναι το νέο μου flow, πες μου γιατί δε χορεύεις
Να ξέρες πόσο ασχημαίνουν τα μάτια σου, καθε φορά, αδελφέ, που ζηλεύεις
Δεν είμαστε Αμερικάνοι, μας το 'πανε στη γεωγραφία
TN και scooter στη 1, ευρωπαική αλητεία
Θέλουν να πάρω το όπλο μου (μπα), να δουν αν πονάω τον τόπο μου (aha)
Κι αφού αφανίσουν τον λόχο μου (pow), να μ' ευχαριστούν για τον κόπο μου (Με τίποτα)
Non Serviam, έχω παντού αδελφούς
Πες στα κανάλια και στους υπουργούς, πως έχω δικούς μου, δεν ψάχνω εχθρούς
Όλοι κοιτάμε τον ίδιο ουρανό, πίνουμε από το ίδιο νερό
Δε μ' ενδιαφέρει τι αμάξι οδηγάς, πες μου πού φτάνεις γι' αυτά που αγαπάς
Δεν ξέρεις τα βήματα για να χορέψεις απόψε μαζί μου το Last Dance
Γι' αυτό πες μου, πες μου, πού φτάνεις για αυτά που αγαπάς;
Ώσπου να φτάσω τον στόχο μου, τα μεσημέρια μου δεν είναι ευχάριστα
Γυρίζω για μέρες ακούρευτος, δε μένω σπίτι μετά τα μεσάνυχτα
Ούτε ο Dof δε με κάνει καλά, κι αυτό σημαίνει πολλά
Δεν έχουν καθήκοντα μόνο οι στολές, και ο δρόμος πεθαίνει για αυτά που αγαπάς (σκοτώνεται)

[Chorus]
Τα πουλία κελαηδάνε, οι ρουφιάνοι μιλάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε
Οι ανθρώποι γερνάνε, μα οι γειτονιές τραγουδάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε
[Chorus]
Τα πουλία κελαηδάνε, οι ρουφιάνοι μιλάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε
Οι ανθρώποι γερνάνε, μα οι γειτονιές τραγουδάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε

[Verse 2]
Ζηλεύω τα λάθη των πιτσιρικάδων, παράλληλα τ' απολαμβάνω
Μάλλον θα φταίει πως είμαι μεγάλος πολύ για να τα ξανακάνω
Ήταν ωραία χωρίς πλάνο, μ' ένα μάτι κλειστό σαν Takeshi Kitano
Παρτούζες τον Δεκαπενταύγουστο, φούντα στα boxers και πλάι τεράνο
Αν φέρω στη Γη ένα αγόρι, ακόμα καλύτερα μιά όμορφη κόρη
Δε θέλω να ξέρει ποιος δίνει κοκκόρι και πόσο κοστίζουνε οι δικηγόροι
Μα, μας θέλουν οι δρόμοι, γυρίζουμε σαν δορυφόροι
Φάληρο, Τούμπα, Ντεπώ, Χαριλάου, ζούμε το East Side Story
Τ.Γ.Κ., δεν ξέρω για τέχνη, αλλά σίγουρα ισχύει το κόλλημα
Μου λέν' η ζωή είναι ωραία, το ξέρω τους λέω, «Αυτό είναι το πρόβλημα»
Δεν έχω τύψεις που ντύνομαι εντάξει και μπορώ και τρώω καλύτερα
Από ό,τι φαίνεται, δεν κουβαλάω την ενοχή του επιζήσαντα
Ολόκληρη η πόλη στην πλάτη μας, τα φτιάξαμε όλα μονάχοι μας
Κι ίσως τα καίγαμε, αν ξέραμε σίγουρα τι θα γεννήσουν οι στάχτες μας
Προς το παρόν είμαι so hot και παραμένω στο κόλπο
Προς το παρόν είμαι so hot και παραμένω στο κόλπο

[Chorus]
Τα πουλία κελαηδάνε, οι ρουφιάνοι μιλάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε
Οι ανθρώποι γερνάνε, μα οι γειτονιές τραγουδάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε
[Chorus]
Τα πουλία κελαηδάνε, οι ρουφιάνοι μιλάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε
Οι ανθρώποι γερνάνε, μα οι γειτονιές τραγουδάνε
Μπορείς να γελάσεις το σύστημα, όμως οι δρόμοι ποτέ δεν ξεχνάνε

[Outro]
Όλα καλά πήγαν, ε; Άμα βλέπεις...
Όχι, όχι, άκυρο