[Verse 1]
Bir gün bu bataklıktan çıkmak için
Birşeylere ihtiyacım olduğunu bildiğimden sustum
Elimde kalan bütün hayalleri bir kağıda
Sarıp içtim o yüzdendir gözlerim hep puslu

Söyle kaç yaşındaydın yumruğunu sıktın?
Ya da bir gece umudun gelip ellerinden tuttu?
Kendini kaybettiğin akıntıdan kaderin mi
Yoksa bilip duysa bile konuşmayan yüreğin mi suçlu?

Hepimiz paranoyaklaştık
İnsanların gözlerinde sade para ve yavşaklık
Hepimiz paranoyaklaştık
Dalgaların arasında yılanlarla kucaklaştık

Omzunda dünyanın yükü
Yolun dik de olsa pes etmeden zirveye dek yürü
Çünkü seni kurtaracak yegane şey özgürlük
Doğduğun toprakları düşün

[Hook](x2)
Bu yoldaki ışığı söndü sanma
Umudunu kaybetmeden zorla
Kaderini kurşunla
Bunu bir de bana sor kapıları kır hiç utanma
Kaderini kurşunla (ey, ey)
Kaderini kurşunla
Vakit yok bunu anla
[Verse 2]
Hayatım Arizona kalbim Amazon
Gece aklıma gelenleri gel bir de bana sor
Kırık dökük parçalarla yürümeye çalışırken
Bir gün gelir düştüğünde derler hayat zor

Hayat boş
Işıkların sonse dahi yürü devam edecektir yol
Sevdiğininki değilse her ses aynı ton
Vakit yok
Hayal ettiğin şeylerin yollarında sürün sonra
Her sabah güneş gibi ol yepyeniden doğ

İnan seni korkutamaz son
Biri biter biri başlar uğraş karanlığı kov
Gerçekler aynı boran kar gibidir baharı görmek
Istersen sonsuzluğa koş

Kaybedecek hiç bir şeyin yok
Gülmek için savaş, dişlerini sık
Asıl her şey bitti diye düşündüğünde başlayacak şov

[Hook]
Bu yoldaki ışığı söndü sanma
Umudunu kaybetmeden zorla
Kaderini kurşunla
Bunu bir de bana sor kapıları kır hiç utanma
Kaderini kurşunla (ey, ey)
Kaderini kurşunla
Vakit yok bunu anla