Adam Mickiewicz
Moja pieszczotka
Moja pieszczotka gdy w wesołej chwili
Pocznie szczebiotać i kwilić i gruchać :
Tak mile grucha, szczebioce i kwili
Że nie chcąc słówka żadnego postradać
Nie śmiem przerywać, nie śmiem nie śmiem odpowiadać
I tylko chciałbym słuchać, słuchać, słuchać
I tylko chciałbym słuchać, słuchać, słuchać
Lecz mowy żywość gdy oczki z apali
I pocznie mocniej jagody różować
Perłowe ząbki błysną śród korali :
Ach! wtenczas śmielej w oczęta poglądam
Usta pomykam i słuchać nie żądam
Tylko całować, całować, całować, całować