[متن آهنگ «درد دل» از یاس]
[مقدمه]
یه سری حرفایی هست که ممکنه آدم روش نشه بزنه
ولی اگه تو دلت بمونه، یه عقده میشه
بیا با هم درد دل کنیم
این قصهی منه
[قسمت ۱]
زنگ مدرسه خورد
همه کتاب و دفتر رو جمع کردن
واسه اعلام رفتن
همه شاد از اینکه حالا برن خونه
خب چیزی نیست که اونا رو برنجونه
ولی خونه واسه من بود طور دیگه
یاس داستانش رو اگه بتونه میگه
تو دلم به همکلاسیا گفتم خوش به حالت
همیشه اساس ماها بوده پشت وانت
باید الآن بری تکالیف بنویسی و
بعد بشینی به تماشای تلویزیون
بابا سر شام به بچش بنازه پس
فردا تو سرحالی سر کلاس درس
ولی من نمیخوام که برم خونه
واسه چی برم حالا که دلم خونه؟
وقتی که دردا منو دوره کردن
مثل طناب دار پیچیدن به دور گردن
[همخوان]
من خیلی تنهام
تو دلم خیلی حرفا
میخونم من از دردام
بیا غم رو از دلم بردار
[قسمت ۲]
میشینم فکر میکنم، به خودم میگم آیا
داستان من بدتر نبود از بینوایان؟
قصهی روز فرار ما به یه شهر مرزی
تو اتاق بیچراغ و یه شمع قرضی
تو خونهای که از بیماری مادر تب کرد
پول دارو نبود، یعنی باید صبر کرد
تا کی؟ کی به داد این حس برسه؟
وجود من پر از درد و استرسه
هر چی داد و فریاد زدم و هر چی اشک
انگار صدام میپیچید، به خودم برمیگشت
تو خونه و خیابون، حتی هنگام درس
توی فکر این که فردا دم زندان قصر
چطور باید هشت ساعت رو بکوب بشینم
تا بابام رو از پشت شیشه یه ربع ببینم؟
مهم نبود زندگی کنم با نون خشک
مهم اینه کودکی منو آروم کشت
[همخوان]
من خیلی تنهام
تو دلم خیلی حرفا
میخونم من از دردام
بیا غم رو از دلم بردار
[قسمت ۳]
نمیخود بمیری، شیرینی جون آدمه
دلیل من واسه زندگی خونوادهمه
خونوادهای که روز خوشی نداشتن
خواستن، ولی دشمنها نذاشتن
نترس خدا تو رو واسه درد انتخاب کنه
چون این دردا قبلاً روی یاس امتحان شده
واسه خدا بودم مثل موش آزمایشگاه
نتیجهها روبرو شده باز با اشکال
مشکلاتی که میخونم پای گوشه دردم
جبران که نمیخوام، دنبال سوژه بگردم
سوژه زندگیمه که من شدم یکسره ویران
ولی مهم اینه هنوز هستم پسر ایران
آره، کمر من زیر این با خمیده شد
ولی قدرتی تو دلم دمیده شد
من به آیندههای روشنم اعتقاد دارم
چون که آیندههان که به من اعتماد دارن
[همخوان]
من خیلی تنهام
تو دلم خیلی حرفا
میخونم من از دردام
بیا غم رو از دلم بردار
[پایانی]
نترس خدا تو رو واسه درد انتخاب کنه
چون این دردا قبلاً روی یاس امتحان شده
شاید بگی که یاس همه حرفاش شعاره
ولی به خدا روزای خوبم انگشتشماره