ROSKO / God de vader, u heeft ten eerste vele namen
Dus waarmee spreek ik u aan, in de naam van elke dame?
En de heren die niet voor de heer-
Maar voor de eerlijkheid tesamen kwamen?
Ten tweede, moet ik beamen, dat
Zelfs met mijn handen zo tesamen, nee
Ik hoor u niet
Ik weet dus ni of ik geloof in één persoon, uniek
Of bent u dan een stip?
Is een abstract begrip dan de oorzaak van alle oorlogen en griep?
Het stoort me, abstract begrip is ook ni goed verwoord
Straks zal ik vertellen waar dat ik in geloof
Gewoonlijk behoort geloof tot het nodige
Ma tegenwoordig is het broodnodig al het overbodige te breken
Ik breek ook brood en deel de vis
Maar ik geloof dat geloven iets persoonlijks is
Ik persoonlijk voel de spirit in de tuin
Onder de bome, het strand, de duinen, en ik geloof
Dood is dood, één kans, geen gezijk
Een tweede leven krijgt ge als ge kindere krijgt
Geprezen is de wereld en het koninkrijk
Waar niet de hemel, maar het leven een beloning lijkt
Waar dus niet enkel de koning en de rijke de bekroning krijgt
Maar wie honingbijen houdt, gewoon honing krijgt
Waar iedereen bijeen leeft, iedereen een woning krijgt
Niemand in de sloppe leeft, iedereen een mooie wijk
Iedereen verkopen kan, niemand monopoli krijgt
Iedereen logisch ecologisch niet op olie rijdt
En in de zeeen geen petroleum en plastiekfolie drijft
Zonder polymere poluenten alles proper blijft
Maar u daarboven lijkt bovennatuurlijk
Dus ook boven de natuur? Ja natuurlijk…
Maar op aarde vind ik mijn normen en mijn waarden
Inderdaad, geen god-de-vader, maar een moeder aarde