Da Poet
Zamansız İhtiras

[Verse 1: Da Poet]
İlham bekler kalbimin rehberi
Rap dağının eteklerinde katlettim dengimi
Fark etmez ki garba doğru harbim
Sarpa sardı kalbim yut mermiyi bitsin
Bende record tuşuyla doğar güneş
Fakat akort ister kalbim halim serkeş
Âlim herkes lakin halden bilmez
Baki değil kimse nefeslerinse son kez
Zalime talim ömürlere yan keski eşitti rap
Yani eksik olan eksi
Kokoş merci, Mercedes′tе resmi
Lakin biz çektik gördüğün en reel rеsmi
[?] gibi kesti bu şehir bileklerini
Çelik irade erir sana 16 bar gerilim
El altında niyetin ağır ödenir diyeti
Kime baksam var herkesin bir etiketi

[Verse 2: Serhat]
Gaflet kör kuyuda hayal
Farkında olmaksızın kalır orda
Korkmadıkça akıl yormadıkça
Sabrı sınamadıkça algılar ya yanıltan
Nefsin ya saptıran savaşmadıkça
Dil konuşur ya kalp olmadıkça kolayca
Aklın erişemediği yerde mantığın kördüğüm
Anlayamadıklarını kelimelere dökmeye çalışırken
Çatışmalar, soğuk rüzgarlar
Yıkılmalar, geniş açıklar
Kurgularda yanılmalar var
Onlarda zaman dediğin psikolojik aşımda tuz buz olurlar
Geriye ne kalır dikkat et
Her eylemin aslına bakarsan alışkanlıklar
Tekerrüre sebep olan anlamsız adımlar
Sonuçlar, sık ağaçlar, ruhsuz varlıklar
Buğulu menzil, noksan atışlar
Ne yara verir ne öldürür
Hâli öyle bırakır aynı şey, güldürür
[Nakarat: Selo, Önder Şahin]
Zamansız ihtiras uçar amansız
Silahlı cesaret korku apansız
Özgürlük bekle durmaksızın yalnız
Doğmadı güneşim, çocuklar şafaksız
Zamansız ihtiras uçar amansız
Silahlı cesaret, korku apansız
Özgürlük bekle durmaksızın yalnız (Yeah)
Doğmadı güneşim, çocuklar şafaksız (Yeah)

[Verse 3: Önder Şahin]
Dudaklarında bir dua, dualarınsa beddua
Kader benimle zar atar günah benimle yanma
Mezar başında kin tutar parayla yok bir dava
Arzı arşa sor bir dakka kimde baki dünya?
Umudun olmadan savaş barışsa sade hülya
Hayalin olmadan barış günah çıkarmak hep moda
Boşver uyma onlara anlamazlar asla
Bugün varız yarın yokuz inceden bir elveda
Resimler olmasaydı simsiyahtı her günüm
Ve tövbeler dilimde kaldı ben bugün de yeryüzündeyim
Ben ölmedim be gülmeyin beni dakka beni de dinleyin
İnaleminde kalmışım da bende nerdeyim
"Kısmet olmayan bu işte nispet olmasın" derim
Güneş yakar okyanussa çok derin (değil)
Kim sever ki çirkinim ki, çok şükür ki öyleyim
Beklemekle geçti bekleyenlerim ki bekledim
[Verse 4: Raziel Nisroc]
Açık denizler kadar net gerçek önündeydi
Tepkisiz, kanıma dokunan kimliksiz krallar
Rap beyin kıvrımlarımda gezen ucube sirki
İçine girdikçe gördüm herkesin asıl benliğini
Derken hayatı tersten okudum çekip başa kendimi
Neydim kimim ki ben alırım oksijeni
Ama varoluş noktamın mürekkebidir tek yaradan
Yaram da var ki hiç yoktan kelime simyageriyim
Çoktan anladım koca bir hiç, bir iç çekiş yaşam
İnceden bir serzeniş değişti iklim an be an
Şimdi elimde paslı iskarpela
Kanla olsun istemem dilime inen mürekkep bu tatta
Geri çekil seri bir katil moduna girdi yankee
Adımsa Razi bil ki kralın aslen bir junky
Üfletipte Mevlana kitabı imzalar o üstadın
Mülteci hayatım, zehirdir rap hitabım

[Nakarat: Selo]
Zamansız ihtiras uçar amansız
Silahlı cesaret korku apansız
Özgürlük bekle durmaksızın yalnız
Doğmadı güneşim, çocuklar şafaksız
Zamansız ihtiras uçar amansız
Silahlı cesaret korku apansız
Özgürlük bekle durmaksızın yalnız
Doğmadı güneşim, çocuklar şafaksız