["Kör Karanlık" için şarkı sözleri]

[Skit: Veysel & Veysel'in Arkadaşı]
(*ıslık sesi*)
Veysel! Hop! N'apıyo'n oğlum! Selam sabah yok mu?
Oğlum, kusura bakma dalmışım gidiyordum öyle. Sen n'apıyo'n?
N'apalım be! Bildiğin gibi zivzivleniyoruz. Sen n'apıyo'n asıl? Köyde değil miydin oğlum sen?
He ya köydeydim de bu dişimin ağrısı tuttu valla. Yemin ediyorum duramadım. Bu eski bizim motor vardı ya onu ayarladım, geldim
Geçmiş olsun. Çalışıyo' mu lan hâlâ o motor?
He he, çalışıyo' sağ olsun, eksik olmasın
Heh!
Bak hele ne diy'cem sana: Seninki tapularda mapularda dolanıyomuş. O adamları falan arıyo'muş. Ama nedir, ne değildir bilmiyorum
Lan arkadaş! Yemin ediyorum anlamadım ki ne zıkkım ettiğini bunun. Zaten canım burnumda. Bi' de bunun böyle fırfırlarıyla uğraşıyorum. Ben aslında biliyo'm onun ne halt ettiğini de konduramıyorum yavşağa, konduramıyorum. Sen sağ ol, hadi eksik olma. Görüşürüz
Valla... Dikkat et. Hadi görüşürüz
Bak çok konuşuyo' millet sağda solda
Ya onların da başka işi mi yok Allah'ını seversen. Hadi sağ ol. Görüşürüz

[Nakarat]
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık

[Verse 1]
"Git!" desem de gitmez artık bu kör karanlık
Maksadım dilimden aştı, kapat şu faslı
İlaçlarım tutar dil altı mesken hatırası
Sevdim her zaman mübalağa, ben kadar yalansın
Kırılsın aklımızda, kalmasın bir tuğla sağlam
Hâlâ yaşıyor olmak en büyük münâkaşam
Piknik tüplerinde söyle; demlenir mi çaylar?
Tesadüfler ayaklandı aniden bi' akşam
Ben bi' yerdeyim olmak istemeyeceğim
Çuvallarca inciri bir anda berbat ettim
Bak tesadüfün de böylesi, bayağı temiz yürekli
Feri söndü gözlerin; neyin tesellisi?
Yolda yürürken, hep bu yolda kaybolurken
Ne ara bitti bir büyük anlamazken
N'olur or'da yatsan işte, bi' an belirsen
Ben de benden kurtulunca yüzüm gülümser
[Ön Nakarat]
Anlat ona bir cümle kurmadan olanları
Say vapurları, tüm durakları
Anlat ona kadehlerin dibinde gördüğün rüyaları
Anlat her nefeste toprak olmayı, bu kör karanlığı
Dünyalar mı devrilir be böyle söylediysem
Söyle sen de! Bilsem aklımdan neler geçer
Dak'kalar sayarken, umutlar biterken
N'olur or'da gelsen işte, bi' an belirsen

[Nakarat]
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık

[Verse 2]
Bu katran karası günlerin bronzdan heykeli
Sildi çoktan hafızamda ateşten öfkeyi
Eksik olma sen de dünya, yaşattın bunları
Şükranlarımı yollarım sana, hak ettin bunları
Yürekte yer etmiş ne varsa kurşunlanmalı
En başında biliyo'dum ki zaten olmayacakları
Her tarafta kör karanlık, başka bir şey kaldı mı?
Ben bir yerdeyim fakat benden eser kalmadı
Durdu nabzı talihin, yerimi sen mi söyledin?
Efsanelerin gırtlaklarını kestim, buna üşenmedim
Ben tükettim, derini kaldıran zehir de bendim
Bitmeyen şüpheyle bu ömrü kemirdim
Kalmadıysa kalmasın kafamda mânâ
Paramparça kehanetler eriyecek bir anda
Alakadan muaf sualler karşımızda
İnatla yürüyorum kör karanlığa
[Ön Nakarat]
Anlat ona bir cümle kurmadan olanları
Say vapurları, tüm durakları
Anlat ona kadehlerin dibinde gördüğün rüyaları
Anlat her nefeste toprak olmayı, bu kör karanlığı
Dünyalar mı devrilir be böyle söylediysem
Söyle sen de! Bilsem aklımdan neler geçer
Dak'kalar sayarken, umutlar biterken
N'olur or'da gelsen işte, bi' an belirsen

[Nakarat]
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık
Kör, kör, kör karanlık