[Verse 1: Da Poet]
Yarın yok bugünde kanka, dünlerimle yüzleşirken
Acep kaç dönüm bu dünya, her vakitle piçleşirken
Sen ben yüzerken günah denizinde
Çelişkin izler vardı hep bütün ifadelerde

Gün her gün doğmadı kan kokan topraklara
Ebedi karanlık hakim bazen sökmeyen şafaklara
Namlunun ucunda ki şakakların bedeli kaç para
Temeli yok ki itaatin sahtekar bayraklara

Güç ver sesime ve haydi yak ışıklarımı
Sessizliğin çığlığı artık yırtsın tüm karanlığı
Yarını birileri çalarken avuçlarımdan hocam
Geleceğimi çizecek olan 195 dakika mı

Akla kazılı artık tekbir cihanı alem
Burcuvazi hakim benliklere kimliksiz her bi adem
Yakılan her meşale usulca söndürülüken
Önüne bak gör dünyayı umutlar öldürülürken

[Verse 2: Raziel Nisroc]
Yarın yok bugünse boynumda sarı bi barkoz
Sar dilim ve lakin içime düştü tek bi boykot
Hayat kurak bi çölse ben susuz düşünce
Düşersem tek beni, gidersem çek vur bedenimi
İnermi sancak ak gün güneşle sımsıcak
İçimde bir melektir ?????? kadar susayacak
Durulacak durakta yitirilen o kaç suratla ve
Kaç dünün ardında kin kokan dostumuz var

Sustum hep odamda kör bıçaklar yastık altı
Duruldum ben de sen kadar yitirdim bak hayatı
Dirilttim sorguları ve yürüdüm hep yolumda
Dünya ne kadar alsanda benden kalanlar hep aynı

Yalancı kaldı sözler, talandı he yürekler
Savaş ölüm tetikler, yüzüm nöbette titrer
Bİr resimle sabaha demir atar bu kalbim
Karanlığın bittiği yerde son bulur sözlerim