["Fırtınalar Koparken (Mor)" için şarkı sözleri]

[Enstrümantal Giriş]

[Verse 1]
Bana ruh hâlimle alakalı sualler sorma
Dipte gezinen adımlarıma prangalar var
Bi' format isterim ben geçmişe
Bir de elime kalem ver, geleceğe dair ise onca endişe
Odamda yalnız bekleyişe talim ümitler
Hâlim "He" der, keder hayallerime küfreder
Üfle, sönsün mumun aydınlığı
Saydam bi' beden gelip de mahveder her gecе karanlığımı
Yokluğunda elinden tuttuğum duygunun adı (Ah)
Söylesеne, sadece basit bi' yalnızlık mı? (Ha?)
Bu başka bi' şey, ruhum böyle sormazdı
Bu başka bi' şey, yâren, kalem böyle yazmazdı
Damarlarım bi' hayli kana susamış
Sustuğum her an ellerim kollarımı bağlamış
Bağışla bazen saçmaladığım onca kelamı
Bağışla hiç olmadığı kadar lekesiz bu algı
Bi' yere gittiğim yok, beyaz talanda gözlerim
Közler ateşi özlemin, yakar sinemi
Kasımda vuku buldu, akıbeti ebedî
Sen sadece hisset bu kırık kalemin dediklerini
Bu adam terk eyler mi ki hiç şatosunu?
Karşısına alsa da hayatın kahpe lodosunu
Bazen felek yüklenip kırabilir omzumu
Lakin sende duymadın mı o bebeğin masum kokusunu? (Hah)
[Nakarat]
Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken
Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
Hayat geçip giderken "Dur" diyebilen yok
İçimde bi' his var, durdurabilen yok
Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken
Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
Hayat geçip giderken "Dur" diyebilen yok
İçimde bi' his var, durdurabilen yok

[Verse 2]
Etrafta gördüğüm onca sahte yüz içinde
Zaman geçti, baktım, tüm ruhum kan içinde
Sönmesi imkânsız yangın çıktı, bak, içimde
Ta derinde, içine gir ve bak, ta derinde
Elimde mevcutsa ellerin, cihanı neyleyim?
Figanı gördüm çok kez, rüyamı dinleyin
Şarkılar bırakıp kaçtı boğazımı düğümleyip
Ve ben hep saklandım odamın içine her şeyi boş verip
Aslında herkes tekti, ben çekip gittim
Çok kez aynadan silik bi' surat seyrettim
Ağustostan kasıma kendimi terk ettim
Şimdi ise sözümle mor bi' tablo resmettim (Resmettim), ah

[Nakarat]
Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken
Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
Hayat geçip giderken "Dur" diyebilen yok
İçimde bi' his var, durdurabilen yok
Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken
Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
Hayat geçip giderken "Dur" diyebilen yok
İçimde bi' his var, durdurabilen yok
[Köprü]
Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken
Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
Hayat geçip giderken "Dur" diyebilen yok
İçimde bi' his var, durdurabilen yok
(Ben artık susmuyorum fırtınalar koparken)
Kâbuslarım vardı şehre güneş doğarken
Hayat geçip giderken "Dur" diyebilen yok
İçimde bi' his var, durdurabilen yok

[Enstrümantal Çıkış]