[Intro]
Ένα yo για την Κρήτη!
Περνάμε καλά;
Ένα yo για την Αθήνα!
Ένα yo για την Θεσσαλονίκη!

[Verse 1: Mastigo]
Επέστρεψα απ' τα πιο σκοτεινά μέρη του πλανήτη
Για κάθε αλάνι σε κάθε γωνιά, για κάθε αλήτη
Τραγουδάμε με στρατιές δαιμόνων έχοντας μια κλήση
Παρασέρνουμε στον θάνατο αληθινούς, cappish;
Γράφω γι’ αυτούς, τους λιγοστούς εναπομείναντες αυθεντικούς
Αυτούς που είπαν όχι στα εμπορικά κους-κους κι αν μ' ακούς
Είσαι στάνταρ ένας απ' αυτούς, τ’ ακούς;
Γάμα τους φασιστο-δημοκρατικούς
Όμως δε γνωρίζεις για την Gotham
Τ' αλάνια από το Bong σου το 'παν πως γαμάν τη μόστρα
Γαμάν τον κάθε ατάλαντο που εξασκεί την πόζα
Κι αν φίμωσαν στόματα το ‘κάναν για να δώσουν φώτα
Κότα, το ραπ μας χειροκρότα
Βρομάν οι ανάσες σου σαν καίν ρυθμούς όπως και πρώτα
Χωρίς καπότα, το φυσικό στοιχειό έφτασε τους Bong Da City απέναντι απ' την πόρτα
Υποδέξου τα ανακόντα

[Verse 2: Inka]
Μην προσπαθείς ν' ανέβεις σε κάτι που απλά δεν μπορείς
Που, απλά δεν υπάρχει τρόπος καν για να δειχθείς
Είναι BongDaCity.com, stop please
Πάψε να το προσπαθείς γιατί μου κάνεις miss
Είναι σκληρό ναρκωτικό, για κάθε ατάλαντο
Για κάθε πουτάνας γιο έχουμε τ' ανάλογο
Αναμετάδοση για τ' αυτιά σας μετά την άνοδο
Κι όπου μας βγάλει ο δρόμος τότε μιλάμε για διάλογο
Υπάρχουνε φορές (φορές) που νιώθω σαν να σου κατέστρεψα το χθες
Να μην μπορείς να σύρεις τη γλώσσα σου απ' το στρες
Σαν πρέζα στον εγκέφαλο που δημιουργεί ενοχές
Ήρθα να φέρω το αληθινό σ’ όλες τις γειτονιές
Δρούμε πάντα ανήθικα, ποτέ μου δεν τ’ αρνήθηκα
Κανέναν δε μιμήθηκα, γι' αυτό κι είμαι από πάνω (πάνω)
Να βλέπω την κατάντια σας και να το απολαμβάνω και γι’ αυτό ποτέ δεν χάνω (Aight?)
[Chorus: Tsaki]
Δεν έχει σημασία αν το σνομπάρεις ή μαζί μας το στηρίζεις
Μην τ' αγγίζεις, ποτέ δεν ήσουν ραπ για να μιλήσεις
5 τέρατα όπως 5 εισπνοές αιθέρα
Πέτα τα κουπλέ σου, μοιάζουν ξέρασμα, δεν, το νιώθεις, δεν (δεν)

[Chorus: Tsaki]
Δεν έχει σημασία αν το σνομπάρεις ή μαζί μας το στηρίζεις
Μην τ' αγγίζεις, ποτέ δεν ήσουν ραπ για να μιλήσεις
5 τέρατα όπως 5 εισπνοές αιθέρα
Πέτα τα κουπλέ σου, μοιάζουν ξέρασμα, δεν, το νιώθεις, δεν (δεν)

[Verse 3: Κακοήθης]
Απ' όταν σε γνώρισα σε γνώρισα φλώρο και δεν απόρησα
Προχώρησα, μέσα μου βλάκες και, μάγκα, χώρεσα
Δεν μπόρεσα να καταλάβω, φωτιές ανάβω
Και μπράβο, που την είδες μάγκας μ’ έναν μπάφο
Είσαι λάθος, και μόνο καταλάθος θα 'σαι κάποιος
Ε, και πώς να μη μας το παίζεις πια μονομάχος;
Γιατί απ' την Gotham, σ' το 'πα, εδώ παίζουν προσόντα
Εδώ παίζει ουσία κι άσε αυτούς να λέν' για όπλα
Παίζει πόρτα για 'σένα και το crew σου, χαφιέ
Και για όλους τους πουτανάς γιους σου που σηκώσανε τουπέ
Απ' την Αθήνα νέα μπίζνα, νέα Bong κομπίνα
Νέα απ' τον Κάκο φέρνω για κάθε κατίνα
Είναι επίθεση, απ' τη γειτονιά για τη δικιά σου
Γαμώ τα χρόνια που 'χεις στη φάση και τ' όνομά σου
Τώρα βιάσου, γιατί τους αλήτες θα βρεις μπροστά σου
Κι ετοιμάσου, να αρχίσεις να μετράς τα βήματα σου
[Verse 4: Μάνι]
Μέσα από το υπέδαφος, φτύνω ζωή, γίνομαι εγκέλαδος
Καπνοί απ' τη πόλη μου, κι ανέπαφος
Γυρίζω ανάμεσά σας, παράσιτα που κόβουν οθόνες το πρόβλημά σας όσο ο φόβος αντιδρά στα βήματά σας (στα βήματά σας)
Έτσι υποθέτω έχουνε κλέψει την καρδία σας
Βλέπω τα μάτια σας θολά, το ψέμα από το στόμα σου σαν γρίπη
Μες στα βρόμικα στενά σε εγκαταλείπει
Μετά τις 3 τα τέρατα απ' την κρύπτη στη γη
Κι η τύχη στίχους δε σου δίνει, νομίζεις είμαστε ίσοι
Φέρνω στο μεγαλείο της την κρίση, τ' ολοκαύτωμα
Στην πιο σκοτεινή του φύση, τσακίζει την Αθήνα σ' όλα τα πλάτη και μήκη
Σαν, αναφέρομαι σε όλους εμπόρους, αστυνόμους φλώρους
Ραππάδες εκπροσώπους, τους ανοίξαμε ασκούς κι αφήνω γόνους
Ανεξέλεγκτους πατώντας σε ρυθμούς, σεισμούς κι εφόδους
Το Bong Da City πλήρωμα με ατάκες σκάνε bonus
Απ' την κόλαση για μικρόφωνων φόνους
Κι εφόσον έχω πλάτες μου διαόλους
Αναπτύσσομαι
Πολλές φορές που το μυαλό μας χάνεται γράφουμε τα κουπλέ που μας γεμίζουνε
Δε γυρνάει
Κι αν ήταν να σκεφτόμουνα το τι γράφω πολύ θ' άφηνα σ' άλλον να το σκάει
Κι έχω διαδρομές (ναι)
Πάνω στη γύρα μου υπνοβατώ σε οροφές
Με δέκα χιλιάδες στροφές, γράφουμε ζούμε σ' αυτές τις
Ανεπαρκής σκοτεινές γωνιές της
Πόλης που 'χει βυθιστεί στο στρες μ' ετοιμόρροπες
Ρίμες κι απόψεις που θα προκαλούσαν μώλωπες και πληγές ανυπόφορες (και πληγές ανυπόφορες)
[Chorus: Tsaki]
Δεν έχει σημασία αν το σνομπάρεις ή μαζί μας το στηρίζεις
Μην τ' αγγίζεις, ποτέ δεν ήσουν ραπ για να μιλήσεις
5 τέρατα όπως 5 εισπνοές αιθέρα
Πέτα τα κουπλέ σου, μοιάζουν ξέρασμα, δεν, το νιώθεις, δεν (δεν)

[Chorus: Tsaki]
Δεν έχει σημασία αν το σνομπάρεις ή μαζί μας το στηρίζεις
Μην τ' αγγίζεις, ποτέ δεν ήσουν ραπ για να μιλήσεις
5 τέρατα όπως 5 εισπνοές αιθέρα
Πέτα τα κουπλέ σου, μοιάζουν ξέρασμα, δεν, το νιώθεις, δεν (δεν)

[Chorus: Tsaki]
Δεν έχει σημασία αν το σνομπάρεις ή μαζί μας το στηρίζεις
Μην τ' αγγίζεις, ποτέ δεν ήσουν ραπ για να μιλήσεις
5 τέρατα όπως 5 εισπνοές αιθέρα
Πέτα τα κουπλέ σου, μοιάζουν ξέρασμα, δεν, το νιώθεις, δεν (δεν)

[Chorus: Tsaki]
Δεν έχει σημασία αν το σνομπάρεις ή μαζί μας το στηρίζεις
Μην τ' αγγίζεις, ποτέ δεν ήσουν ραπ για να μιλήσεις
5 τέρατα όπως 5 εισπνοές αιθέρα
Πέτα τα κουπλέ σου, μοιάζουν ξέρασμα, δεν, το νιώθεις, δεν (δεν)

[Chorus 2: Tsaki]
Άδικα γράφετε, ούτε έναν πούστη δεν εκφράζετε
Και τζάμπα βάζεις, βλάκα μου, τον νου σου να κουράζεται
Το ραπ σου από τον πρώτο που ακούς επηρεάζεται
Κι εδώ είναι που δε μοιάζουμε, φλώρε, γιατί εσείς

[Chorus 2: Tsaki]
Άδικα γράφετε, ούτε έναν πούστη δεν εκφράζετε
Και τζάμπα βάζεις, βλάκα μου, τον νου σου να κουράζεται
Το ραπ σου από τον πρώτο που ακούς επηρεάζεται
Κι εδώ είναι που δε μοιάζουμε, φλώρε, γιατί εσείς

[Outro: Tsaki]
Άδικα γράφετε, ούτε έναν πούστη δεν εκφράζετε
Και τζάμπα βάζεις, βλάκα μου, τον νου σου να κουράζεται
Το ραπ σου από τον πρώτο που ακούς επηρεάζεται
Κι εδώ είναι που δε μοιάζουμε, φλώρε, γιατί εσείς άδικα γράφετε